ဘယ္ထိေအာင္ေလ ွ်ာ့မလဲ စိန္စိန္

“မေယာင္ရာဆီလူးလို႔ေကာင္းေနတဲ့ စုစု နဲ႔ ေသာင္းေျပာင္းမ်ား”

သံုးရက္ေတာင္ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္တယ္၊ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က လႊတ္ေတာ္မတက္ေတာ့ဘူးလို႔ စဟစ္တဲ့ေန႔ကစလို႔ေပါ့။ လႊတ္ေတာ္တက္ရင္ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုရမယ္၊ “ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံ ဥပေဒကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါမည္” လို႔ က်ိန္ရမယ္။ မက်ိန္ႏိုင္ဘူး၊ ဒီဥပေဒကို အစကတည္းက လက္မခံခဲ့တာ ဘာလို႔ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရမွာလဲ။ ဘယ္သူကဖ်က္မလဲ ဖ်က္ေပါ့၊ ကိုယ္လဲ ႀကိဳးစားဖ်က္မွာပဲ။ ေအာ္ . . .  ဒီလိုလား။

“ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒကို ေလးစားလိုက္နာပါမည္” ဒီလိုေျပာင္းေပးရင္ က်မ္းက်ိန္ေပးမယ္၊ အဲဒီလို ေျပာင္းလဲေပးလို႔လဲ ပါတီမွတ္ပံုတင္ခဲ့တယ္။ ခုလဲ အဲဒီအတိုင္း ေျပာင္းလိုက္ပါ။”

အင္း၊ ဒီလိုလား။ ဟုတ္ၿပီေလ။ ကဲ၊ က်ေနာ္ကပဲ ၾကားထဲကေနၿပီး ေျပာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ စုစုတို႔ဖက္ကလဲ ကိုယ့္စကားအတိုင္း၊ ကိုယ္က်ိန္တြယ္ခဲ့တဲ့အတိုင္း ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုဥပေဒကို ေလးစားၾကေပေတာ့၊ လိုက္နာၾကေပေတာ့။ ဘာမွ အထြန္႔တက္မေနၾကနဲ႔ေတာ့၊ ေလးစားပါတယ္၊ လိုက္နာပါတယ္ဆိုမွေတာ့ ေရးထားသမ ွ် ျပ႒ာန္းထားသမ ွ် လိုက္နာအေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကေပေတာ့။

တကယ္ကေတာ့ စုတို႔အဖြဲ႕နဲ႔ အထူးသျဖင့္ျပည္ပက အိေယာင္ဝါးေတြဟာ စုကိုယ္တိုင္ ေလးစားလိုက္နာပါမည္လို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏိုဝဘၤာကတည္းက လက္မွတ္ထိုးမွတ္ပံုတင္ခဲ့ေပမဲ့၊ ခုထိ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဘာသာျခားစကားနဲ႔ ျမန္မာလို႔ မေခၚႏိုင္ပဲ တစ္ဗားမားထဲဗားမားေနတာ လူတိုင္းၾကားဖူးမွာပါ။ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုထဲမွာ ျပည္တြင္းေကာ ျပည္ပေကာ ျမန္မာႏိုင္ငံလို႔ေခၚတြင္ေစရမည္တဲ့ေလ။ ဒါမ်ိဳးကအစ ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာ တယ္လဲ တိမ္ပါကလားေနာ္။ တကယ္လုပ္ရမွာက လူ႕အခြင့္အေရးတိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္၊ ျပည္သူေတြ စားဝတ္ေနေရးစိတ္ေအးရေအာင္၊ သားသမီးေတြ ပညာသင္ေပးႏိုင္ေအာင္၊ တစ္မ်ိဳးသားလံုး က်န္းမာေအာင္၊ ျဖစ္ေနဆဲ စစ္ပြဲေတြ အဆံုးသတ္သြားေအာင္ စတဲ့စတဲ့ တကယ့္လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးပါဗ်ာ။

တကယ္ေတာ့ စုစုတို႔အဖြဲ႕ဟာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ မွားယြင္းတဲ့ေပၚလစီအမွားႀကီးကို ကိုင္တြယ္ခဲ့တာကို ဖံုးဖိကြယ္ကာလိုတဲ့အတြက္ အေရးမပါတာနဲ႔ သိကၡာျပန္တင္ဖို႔က်ိဳးစားေနတာပါ။ ပ်က္အစဥ္ ျပင္ခဏ အခုျပင္ဖို႔သတိဝင္လာလို႔ ျပင္ခဲ့ၿပီပဲ၊ ရဲရဲေပါ့၊ ဘာျဖစ္လို႔ မ႑ပ္တိုင္တက္ျပခ်င္ေနသလဲ။ ျပည္သူေတြကလဲ ဘယ္သူမွ ဒီအမွားႀကီးကို ရမယ္ဖြဲ႕ၿပီး အျပစ္ေျပာမေနပါဘူး။ သူတို႔ဝိုင္းလို႔ဝန္းလို႔လဲပဲ ျပိဳင္သမ ွ်ေနရာတိုင္းေလာက္ နိုင္ခဲ့ၿပီပဲ၊ သေဘာေပါက္သင့္၊ ကိုယ့္ဖက္ကလဲ ျပန္လည္ ႐ိုးသားသင့္၊ ပြင့္လင္းသင့္တယ္မဟုတ္ပါလား။

ဒီဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုကို ကိုယ္အားအင္ျပည့္ျဖိဳးတဲ့အခ်ိန္မွာ တစ္ပုဒ္ျခင္းျပင္မလား ျပင္ႏိုင္တယ္၊ တစ္အုပ္လံုး ေျမာင္းထဲပစ္ထည့္လိုက္ၿပီး အသစ္ျပန္ေရးမလား၊ ေရးႏိုင္တယ္။

ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တုန္းကလဲ က်ေနာ္ ေျပာခဲ့တယ္။ ဘီဘီစီေရဒီယိုကေန တစ္ဖက္က အခုအမတ္ျဖစ္ေနတဲ့ အဲဒီအခ်ိန္က အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မီတီဝင္ ဦးသိန္းညြန္႔၊ ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုကိုႀကီး၊ ၾသစေၾတးလ်က ျမန္မာ့ေရးရာ႐ံုး ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ေဒါက္တာျမင့္ခ်ိဳတို႔ ၃ ဦးနဲ႔ အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး က်ေနာ္ေျပာခဲ့တယ္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံ ဥပေဒကို လက္ခံလိုက္ၾကပါ၊ ခုကတည္းက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္ေရးကို ျပင္ဆင္စည္း႐ံုးၾကပါလို႔ က်ေနာ္ေဆာ္ၾသခဲ့တယ္။ ေနာင္ ကိုယ္အင္အားရွိတဲ့အခါမွာ အသစ္ထပ္ေရးမလား ေရးႏိုင္တယ္၊ က်ေနာ္တို႔အိမ္နီးျခင္း ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ၁၇ ခုေျမာက္ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒ ေရးေနတယ္လို႔ နမူနာေပးၿပီး ေထာက္ျပခဲ့တယ္။ ဘာလို႔ေထာက္ခံရမလဲဆိုေတာ့ တျခားေရြးစရာလမ္းမရွိလို႔၊ ႀကိဳက္လို႔မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာခဲ့တယ္ေလ။ ကဲ၊ အခု ေရြးစရာမရွိေတာ့ စုစုတို႔လဲ ေထာက္ခံလိုက္ၾကရၿပီ၊ ေခါင္းငံု႔ဝင္လိုက္ၾကရၿပီ မဟုတ္လား။ ေခါင္းငံု႔ဝင္ရာက နည္းနည္းေလး ေမးကေလးဆြဲတင္ႏိုင္ေအာင္ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒမွာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါမည္အစား ေလးစားလိုက္နာပါမည္ လိုက္တယ္ေပါ့။ ဒီေလာက္ေတာ့ ငတံုးမဟုတ္သူ ဘယ္သူမဆိုနားလည္ပါတယ္။ ကုလားႀကီးနဲ႔အရာႀကီးပါ။

သတင္းေလာက အထူးသျဖင့္ အာရ္အက္ဖ္ေအကလဲ ဒီစကားရပ္၂ ခုဟာ မိုးနဲ႔ေျမျခားနားသေယာင္ျဖစ္ေအာင္ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးပမ္းေပးေနတာေတြ႕ရပါတယ္။ ထူးၿပီး စိတ္မပ်က္ပါဘူး။ ဒီအသံလႊင့္ဌာနဟာ ေနာင္ဆိုရင္ အဲန္အယ္လ္ဒီေရဒီယိုလို႔ နာမည္ေတာင္ ေျပာင္းဖို႔မ်ားပါတယ္။ တစ္ေလ ွ်ာက္လံုး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္စင္ျမင့္လုပ္ေပးေနတာပါ။ စုစုက အပတ္စဥ္ အစီအစဥ္ ၂ ခု၊ ဦးဝင္းတင္က ၂ ခု၊ ဦးတင္ဦးက ၁ ခု စသျဖင့္ ျပတ္တယ္ကို မရွိပါဘူး။ အဲဒါ လြတ္လပ္တဲ့သတင္းအဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ျပယုဂ္ပါပဲ။ မေန႔က ဘုန္းေက်ာ္ေရးတဲ့ ျမန္မာေတြဖားတာ ဗီဇကိုကပါလာတာဆိုတာကို ေထာက္ခံသူေတြမ်ားလာတာ မဆန္းပါလားလို႔ေတာင္ ျမင္မိပါတယ္။

ေအာ္၊ ဟို ေတာခိုေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ႔ အေပါင္းပါ ၁၄ ဦး၊ ေပါင္း ၁၅ ဦးကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ေခါင္းျဖတ္သတ္တာဟာ မွန္ကန္တယ္လို႔ ထုတ္ျပန္ေၾကျငာဖူးတဲ့ ကိုေအာင္ထူးဆိုသူကိုလဲ အာရ္အက္ဖ္ေအက ပြဲထုတ္ၿပီးေတာ့ ဥပေဒအျမင္နဲ႔ ဒီစကား ၂ရပ္ရဲ႕ မဟာျခားနားျခင္းကို ဖြင့္ခိုင္းပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ အေမရိကားက ပါေမာကၡ ဂ်ိဳးဇက္ဖ္ ဆီလ္ဗာစတိန္းလဲပါပါတယ္။ အားလံုးဟာ စုစုဖက္က ဖားၾကတဲ့သူေတြခ်ည္းပါပဲ။

အခု နည္းနည္းအေရးပါတာတစ္ခုကို ေျပာပါရေစ။ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒရွိတဲ့ နိုင္ငံတိုင္းမွာ ဒီဥပေဒကို ျပင္ဆင္ခြင့္ဆိုတာ ပါျမဲျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာေတာ့ ဒီျပင္ဆင္ခြင့္ကို ခက္ခဲေအာင္၊ မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ကန္႔သတ္ထားတယ္။ ဥပမာ ျပင္ဆင္ခ်င္ရင္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၇၅% အထက္ ေထာက္ခံမွ ျပင္ႏိုင္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အခုၿပီးခဲ့တဲ့ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲကိုၾကည့္ရင္ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ ၂၀၁၀ ကသာ ဝင္ခဲ့ရင္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေသခ်ာေပါက္ အမ်ားစုျဖစ္မွာပဲ။ အဲဒါကိုအစိုးရိမ္လြန္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္အ႐ံႈးစာရင္းမေၾကျငာခင္ စစ္တပ္က အာဏာထပ္သိမ္းတာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြားႏိုင္တာပဲ။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွားခဲ့တယ္ဆိုတာပါပဲ။

ခုေတာ့ ၂၀၁၅ ကို အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ဣေျႏၵရရေစာင့္သင့္တယ္ေလ။ ဒါဆိုရင္ ေသခ်ာေပါက္ ပါလီမာန္မွာ အမ်ားစုျဖစ္မယ္။ အစိုးရဖြဲ႕ႏိုင္မယ္။ စုစုကေတာ့ ကံမပါဘူးေျပာရမလား၊ ဥပေဒပုဒ္မ ၅၉ (စ) အရ သမတမျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ ဦးဥာဏ္ဝင္းျဖစ္မလား၊ ဦးဟံသာျမင့္ျဖစ္မလား၊ မလား မလားေပါ့ဗ်ာ။ လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္၊ အမ်ားစုျဖစ္႐ံုနဲ႔လဲ မႀကိဳက္တဲ့ဥပေဒေတြကို အကုန္မျပင္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ စစ္တပ္က ၂၅%ကိုင္ထားတယ္။ စစ္တပ္ပါတီနဲ႔ မဟာမိတ္ျပဳထားတဲ့ပါတီလဲ အနည္းအက်ဥ္းရွိႏိုင္တယ္။ ဒီေတာ့ အျမဲတမ္း အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ ၇၅%အထက္ရေအာင္ လုပ္ႏိုင္ေကာင္းမွ လုပ္ႏိုင္မယ္။ မလုပ္ႏိုင္ရင္ မျပင္ႏိုင္ဘူး။

အခုဆိုရင္ ကိုယ္မွားခဲ့တဲ့အမွားကို ႐ိုး႐ိုးသားသားဝန္မခံပဲ ကပ္သီးကပ္သပ္ေကာ တစာစာေကာ အလုပ္လြန္လို႔ အမ်ားေျပာတဲ့စစ္တပ္က အမာလိုင္းကမ်ား အာဏာတက္သိမ္းလိုက္ရင္ (တက္သိမ္းဆိုတာထက္ လႊဲယူလိုက္ရင္) ေသာက္က်ိဳးနဲ ေနာက္ထပ္ ဆယ္စုႏွစ္ဘယ္ႏွစ္စုဆုတ္သြားမလဲဆိုတာ မတြက္ၾကဘူး။ အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပ အထူးသျဖင့္ အဂၤလန္က ယွဥ္တြဲရပ္ျပတာနဲ႔ ကဲမဆံုးရင္ ဘုန္းဘုန္းလဲသြားႏိုင္တယ္ဆိုတာ ထည့္မတြက္ဘူး။ တကယ္လုပ္လိုက္ရင္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ႏိုင္ငံတစ္ခုကို အလြယ္တကူဝင္ေရာက္စြက္ဖက္လို႔ မရဘူး။ စြက္ဖက္မယ္ဆိုရင္ မဆိုေကာင္းဆိုစေကာင္း အေရွာင္မေကာင္းရင္ အေလာင္းေတာင္ရွာေတြ႕မွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔မွာလဲ သူတို႔စိုးရိမ္ပူပန္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေျဖးေျဖးျခင္းေျပာင္းတာကိုပဲ ေမ ွ်ာလိုက္ရင္း အေျခအေနေကာင္းလာေတာ့ ကမ္းေပၚတက္က်န္ရစ္ၾကခ်င္မွာေပါ့။

တပ္အေနနဲ႔ကလဲ တင္းတိုင္းသာေလ ွ်ာ့ေပးရမယ္ဆိုရင္ ဘာသိကၡာမွလဲ ကုန္းေကာက္စရာက်န္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီဖက္ကလဲ ရေလေတာင္းေလ ေနမွာပဲ။ သမတႀကီးဦးသိန္းစိန္လဲ သူလုပ္ႏိုင္တဲ့ေဘာင္အတြင္းကေန တတ္ႏိုင္တာမွန္ရင္ လိုက္ေလ်ာေနတယ္။ သူလဲ အကုန္မပိုင္ဘူးဆိုတာထည့္မတြက္ရင္ အတူအလုပ္လုပ္လို႔ရတဲ့သူကို ေမာင္းထုတ္ပစ္သလိုေတာင္ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ မထူးဇာတ္ခင္းရင္ ခံရမွာက ကိုယ္ကအရင္ျဖစ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္က အလုပ္အေၾကြးျပဳခ်င္လွပါတယ္ဆိုတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေမ ွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ကို ကိုယ္ကပဲ မႈတ္ပစ္လိုက္တာ ၿငိွမ္းပစ္လိုက္တာျဖစ္တယ္ဆိုတာေလာက္ေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြအေပၚတက္ေနတဲ့ မာနကေလးကို ေဘးမွာအသာခ်ၿပီး စဥ္းစားတတ္ဖို႔ ေတြးေတာတတ္ဖို႔လိုတယ္လို႔ သတိေပးခ်င္တယ္။

ဒီတစ္ခါ နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ေျပာခ်င္တာကေတာ့၊ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္၊ မဲဆြယ္တုန္းက ျပည္သူလူထုအေပၚေပးခဲ့တဲ့ကတိဆိုတာေတြနဲ႔ ျပည္သူကို မလွည့္စားပါနဲ႔၊ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံ ဥပေဒကိုျပင္ခ်င္ရင္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေနရာမ်ားႏိုင္သေလာက္မ်ားေအာင္လုပ္ပါ။ ေနာက္ဆံုး ၇၅%ရတဲ့အခါမွာ စစ္ဗိုလ္ေတြထဲကလဲ ေဖာက္ၿပီး ေထာက္ခံမဲ့မႏွိပ္ဘူးမထင္ပါနဲ႔၊ အျပဳတ္ခံ အညွင္းဆဲခံၿပီး နိုင္ေလာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဝင္ႏွိပ္မဲ့သူေတြလဲ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္။ အဓိကက အခုျပည္သူအမ်ားစုခံစားေနရတဲ့ အေျခခံစားဝတ္ေနေရး၊ အေျခခံက်န္းမာေရး၊ အေျခခံပညာေရးေတြကို အျမန္ဆံုးစတင္ကုစားၾကဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုဥပေဒျပင္ဆင္ေရးဆိုတာ တမဟုတ္မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ မေယာင္ရာ ဆီမလူးနဲ႔ ေယာင္တဲ့ေနရာေတြကို အရင္ဆီလူးပါ၊ ကုသပါလို႔ သတိေပးလိုက္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။